امنیت سایبر در شبکه ملی اطلاعات ایران و تقابل آن با حقوق بین المللی ارتباطات

با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی ارتباطی، نقش دولت در نظارت بر امور، به خصوص جریان اطلاعات، کم‌رنگ‌تر می‌شود. فضای سایبر به علت گسترش ارتباطات و جهانی شدن آن، به یک موضوع مهم تبدیل شده است. این فضا علاوه بر مزایای زیادی که دارد، دارای خطرات و سوءاستفاده‌هایی نیز است. فضای مجازی باعث تغییر شکل جامعه و اختلال در نظام ارزشی، افزایش جاسوسی جدید و گسترش جنگ‌های هیبریدی شده و در نتیجه، تهدیدات امنیتی جدی را ایجاد کرده است. تامین استقلال و امنیت کشور در فضای سایبر بسیار مهم است که به ایجاد شبکه ملی اطلاعات در سه بعد زیرساخت، سرویس و محتوا بستگی دارد. برخی از کشورهای دارای قدرت سایبری برای مدیریت فضای سایبر خود اقدام به طراحی و اجرای شبکه ملی اطلاعات محلی کرده‌اند. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق کیفی و توصیفی- تحلیلی، مولفه‌های مورد نیاز برای اجرای شبکه ملی اطلاعات در کشور با استناد به تجربیات کشورهای پیشرفته مانند روسیه و چین و کشورهای حامی حقوق بین الملل ارتباطات تبیین شده است. در این مقاله، به این سوال پاسخ داده شده است که آیا حقوق بین الملل ارتباطات می‌تواند به تمام نیازهای کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران در امنیت و حفاظت سایبری پاسخ دهد یا نیاز به قوانین داخلی دارند؟ به طور خلاصه، تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهد که محافظت از فضای سایبر برای حفظ امنیت و استقلال کشورها بسیار ضروری است و ایجاد حکمرانی این فضا برای مدیریت جامعه کلان دارای اهمیت بالایی است.