بررسی نظام حقوقی حاکم بر حمل و نقل در حقوق ایران و حقوق بین‌الملل

صادرات و واردات کالا مستلزم حمل از کشوری به کشور دیگر است. برای اینکه کالای موضوع قرارداد به دست مشتری برسد، کالا باید از کارخانه یا انبار صادرکننده در کشور مبدا به کارگاه یا انبار واردکننده در کشور مقصد حمل شود به رغم اینکه حمل و نقل کالا عمدتا به اجرای قراردادهای خرید و فروش مربوط می‌شود، اما سایر قراردادهای بین‌المللی نیز ممکن است متضمن حمل و نقل کالا، تجهیزات و مواد باشد# در تجارت بین‌الملل مرسوم نیست که فروشندگان شخصا امکانات حمل و نقل تهیه کرده و از این طریق کالاها را به دست خریداران برسانند و یا خریداران شخصا امکانات حمل و نقل تهیه کرده و از این طریق کالاها را به دست خریداران برسانند و یا خریداران شخصا توانایی داشته باشند که کالاها را تحویل گرفته، به محل موردنظر خود منتقل کنند. به این جهت برای حمل کالا با متصدیان حمل و نقل قرارداد حمل و نقل منعقد می‌شود. در این پژوهش، ابتدا برخی از مباحث کلی مربوط به حمل و نقل بحث می‌شود و سپس حمل دریایی، حمل هوایی، حمل زمینی بررسی می‌شود.