بررسی امکان نقض تعهدات در قراردادهای هوشمند و ضمانت اجراهای احتمالی آن

با پیدایش قراردادهای هوشمند بستر بلاکچین و ویژگی‌های شگرف این فناوری در اجرای تهدات قراردادی، بسیاری از صاحب نظران این حوزه اعتقاد داشتند که با توجه به ساختار خود اجرایی قرارداد‌های هوشمند در اجرای تعهدات، این قراردادها پایانی بر نقض تعهدات درعرصه قراردادها خواهد بود. اما گذشت زمان نشان داد این بینش فراتر از ظرفیت های کنونی قراردادهای هوشمند بوده است. درواقع باید گفت اگرچه قراردادهای هوشمند ممکن است به طور قابل توجهی اختلاف را کاهش دهد، اما بعید است که اختلافات به طور کامل از بین بروند. از همین رو اهمیت و نقش ضمانت اجراهای نقض قرارداد، در قراردادهای هوشمند نیز مطرح می‌شود، اما اعمال این ضمانت اجراها در قرارداد هوشمند به آسانی قراردادهای سنتی نمی‌باشد. در گام اول آنچه مشخص است آن است که با توجه به اصل تغییر ناپذیری بلاک‌چین، جهت اعمال هر ضمانت اجرایی در قرارداد هوشمند، آن ضمانت اجرا باید از قبل در قرارداد هوشمند کد‌نویسی شده باشد. در گام دوم نوبت به اعمال این ضمانت اجراها خواهد رسید اما واکنش قرارداد هوشمند در برخورد با ضمانت اجرا های نقض قرارداد متفاوت می‌باشد. به این شکل که قرارداد هوشمند تنها توان اجرای مستقیم برخی از این ضمانت اجراها را با توجه به ساختار خود اجرایی خود دارد، و برای اجرای ضمانت اجراهای دیگر نیاز به واسطه های ثالث قضایی و حقوقی دارد که عموما از طریق ارتباط به وسیله اوراکل ها محقق می‌گردد.