اموال حاصل از زندگی مشترک در حقوق ایران با نگاه به اسناد بین الملل

هدف از انجام این پژوهش وضعیت حقوقی اموال و دارایی زوجین در دوران زوجیت است. نوع مطالعه این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی می‌باشد. این پژوهش به شرط تنصیف که نقش شایان توجهی در حمایت و حفظ حقوق مالی زنان و دلایل بطلان و عدم بطلان چنین شرطی پرداخته است. برای انجام این پژوهش منابع کتابخانه‌ای و مقالات معتبر با موضوع گردآوری و مطالعه گردید. نتایج نشان می‌دهد نشان می‌دهد هرچند شرط تنصیف دارایی تحصیل شده زوج در ایام زندگی مشترک به نفع زوجه، از جمله شروطی است که در راستای تامین منافع زنان و جلوگیری از درماندگی مالی در زمان تحقق طلاق، پیش بینی شده است، اما نظر به ماهیت قراردادی آن و لزوم توافق و قبول زوج، به تنهایی ضامن و حافظ منافع مورد نظر زوجه نخواهد بود و بایسته است تا در صورت عزم جدی مقنن، این شرط تبدیل به حکم قانونی شود و از لوازم عقد نکاح به شمار آمده و همچون نهاد اشتراک اموال زوجین در برخی سیستم‌های حقوقی، به نهادی قانونی و دائمی بدل گردد. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از آن است که قریب به نیمی از دادخواست‌های طلاق از سوی مردان قبل از منتهی شدن به صدور حکم، با قرار «ابطال دادخواست» یا قرار «رد دعوی» مختومه می‌شود.