ماده 9 قانون مجازات اسلام رسیدگی به جرائم بین المللی

ماده 9 قانون مجازات اسلامی از دو منظر مورد توجه می باشد ابتدا می توان آن را مقرره ای برای اعطا صلاحیت جهانی به محاکم ملی و موجبی برای محاکمه مرتکبین جرایم بین المللی در داخل کشور دانست و نیز آن را فراتر از ماده 9 قانون مدنی روزنه امیدی برای ورود مفهوم خود اجرایی مقررات بین المللی به نظام حقوق داخلی کشور ایران، تشخیص داد.در ماده 9 مرتکب جرائمی که به موجب قانون خاص یا عهدنامه ها و مقررات بین‌المللی در هر کشوری یافت شود در همان کشور محاکمه می‌شود، اگر در ایران یافت شود طبق قوانین جزائی جمهوری اسلامی ایران محاکمه و مجازات می‌گردد. در این پژوهش سعی شده است به روش توصیفی- تحلیلی ثابت شود که ماده مزبور از حیث اول به سر منزل مقصود نرسیده و باوجود اعطای صلاحیت جهانی به محاکم ملی فاقد کارایی است. بر همین اساس پیشنهاداتی برای برون رفت از این مشکل ارائه می گردد. با این وجود این ماده رویکردی مترقیانه تر نسبت به ماده 9 قانون مدنی دارد زیرا از چارچوب التزام نسبت به تعهدات معاهداتی خارج شده است و به مقررات حقوق بین الملل عام توجه دارد.