تحلیلی بر مقایسة اعتبارات اسنادی تجاری و تضمینی در حقوق تجارت بین الملل

اعتبارات اسنادى به عنوان روش تسهیل پرداخت هاى بین المللی، تضمین و تعهد مشروط پرداخت بانک خریدار (بانک گشایندة اعتبار) به فروشنده (متقاضی اعتبار) است. از این حیث، اعتبارات اسنادى را میتوان متداول ترین شیوة پرداخت قیمت کالاها در تجارت بین الملل تلقی کرد. شکل سنتی اعتبارات اسنادى، تجارى است که تعهد مالی ناشی از آن ریشه در اسنادى دارد که بیان کنندة انجام معامله به وسیلة ذى نفع است و به عنوان مکانیسم پرداخت و تامین مالی معاملات بین المللی کالا به کار می رود. بر خلاف اعتبار اسنادى تجارى که یک سند پرداخت است، اعتبار اسنادى تضمینی براى حمایت از ذى نفع در صورت قصور دستوردهنده از انجام تعهد یا پرداخت، درنظر گرفته شده است. اعتبارنامة اسنادى تضمینی معادل ضمانت نامة بانکی بوده، بابت تضمین انجام کار و تعهد به شکل اعتبارات اسنادى صادر می . شود این مقاله با مقایسة اعتبارات اسنادى تجارى و تضمینی به بررسی اشتراک ها و افتراق هاى این دو سند می پردازد و مهم ترین جنبه هاى حقوقی آن دو را با یکدیگر مطابقت می دهد تا به این پرسش پاسخ دهد که طرفین از هریک از دو ابزار به کار رفته در تجارت بین الملل چه موقع و به چه شکلی بهره بردارى می کنند.