بررسی تحولات سازمانهای کارگری مستقل در تنظیم مناسبات روابط کار از منظر قواعد بین المللی و حقوق موضوعه ایران

سازمانهای کارگری و کارفرمایی# پدیده ای اجتماعی هستند. این پدیده های اجتماعی وقتی می تواند به عنوان پدیده ای اصیل در پیکره حقوق کار قرار گیرد که جامعه دارای انجمنهای خود جوش آزاد و مستقل کارگری و کارفرمایی باشد. در چنین شرایطی است که این سازمانهای کارگری می توانند اثرات تعیین کننده ای در راستای ایجاد نظم در روابط کار و اسقرار عدالت اجتماعی و به طور کلی تنظیم مناسبات شغلی جامعه کارگری و کارفرمایی که موضوع پژوهش حاضر است# داشته باشند. آنچه در عمل و رویکرد اغلب قوانین و قواعد موضوعه دولتها پیداست فقدان اساسی این تاثیر و تاثرات بوده که اکنون به یک معضل اساسی در نزد جوامع بین الملل تبدیل شده است چرا که تمام قواعد حقوقی در جوامع دموکراتیک بر پایه آزادی و استقلال بنا نهاده شده است لیکن در رویکرد اتحادیه گرایی و تشکل محوری# سیستم حقوقی، سیاسی و اقتصادی و حتی توسعه ایی حاکم بر حکومتها با توجه به تعارض منافع موجود و عملکرد سلیقه ای در اجرای قوانین# به سیاستی تشکل زدا از نیروهای کار متمایلند و این مساله باعث تحولات بسیار شدیدی در تضعیف و کاهش قدرت سازمانی و تشکیلاتی کارگران شده است نتیجه آنکه، سازمانهای کارگری موجود در سطح کارگاهی شدیدا وابسته به دولت و کارفرمایان شده و شرایط عضویت و حق انتخاب شدن در آنها آزادانه و مستقل نمی باشد، ساختار تشکل های استانی و سراسری کارگران نیز تفاوت زیادی با تشکل های کارگاهی ندارد، فلذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تحولات سازمانهای کارگری مستقل در ارتقاء مناسبات روابط کار از منظر حقوق موضوعه با رویکردی بر موازین بین المللی و قوانین داخلی نگارش یافته است.