نقش و جایگاه تعامل اجتماعی به هنجار در پیشگیری از جرم

تعامل اجتماعی یکی از مهمترین شاخصه های پیشگیری از بزه بوده که سیاستمداران را بر آن داشته تا نقش و جایگاه آن را در قالب مقرراتی خاص تبیین نمایند و این امر در حول محور مجرم، بزه دیده و جامعه امکان پذیر است و تعامل اجتماعی در راستای سه محور مذکور شکل خواهد گرفت. نظریات جرم شناختی همچون عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم با در نظر داشتن آموزه های تعامل اجتماعی شکل گرفته اند و شاخصه هایی همچون میانجی گری و جبران خسارت را مورد ارزیابی قرار داده اند. از آنجا که هنجارها با قانون کنترل می شوند، تعامل اجتماعی به هنجار نیز نقش مهمی در راستای پیشگیری از جرم دارد و مهمترین نوع پیشگیری در این خصوص را می توان پیشگیری کنشی یا غیر کیفری عنوان داشت# هر چند که وضع قوانین و مقرراتی خاص در راستای مداخله ی اشخاص مختلف در راستای پیشگیری از جرم همچون سازمان های مردم نهاد می توان عنوان نمود. از این جهت در مقاله پیش رو به بررسی نقش و جایگاه تعامل اجتماعی به هنجار در پیشگیری از جرم به روش تحلیلی و توصیفی پرداخته شده و بدین نتیجه دست یافتیم که نقش و جایگاه تعامل اجتماعی به هنجار در خصوص پیشگیری از جرم امری غیر قابل کتمان است به طوری که قوانین کیفری نوین ایران با توجه به آیین نامه ها و دستورالعمل های موجود که در این زمینه وجود دارد صحه بر این مدعا است.