واکاوی و تبیین موازین حقوقی تجارت الکترونیک در ایران

تجارت الکترونیک یکی از جدیدترین مفاهیم حوزه حقوقی می باشد که به انجام فعالیت‌های تجاری، دولتی و شخصی با استفاده از رایانه و شبکه‌های ارتباطی از راه دور اشاره دارد. در کشور ایران با توجه به اهمیت موضوع تجارت الکترونیک در سال 1382، قوانین مربوط به تجارت الکترونیک در 81 ماده وضع شده است. هدف از مقاله حاضر واکاوی و تبیین موازین حقوقی تجارت الکترونیک در ایران است که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. علاوه بر تبیین فرآیند انعقاد قراراداد تجارت الکترونیک، طبقه یافته های تحقیق: ویژگی های الحاقی بودن قرارداد الکترونیکی، عدم حضور فیزیکی طرفین در قرارداد الکترونیکی )از راه دور، اصل رضایی بودن قراردادالکترونیکی، جنبه بین المللی قراردادهای الکترونیکی و درنهایت لزوم استفاده از ابزار ارتباطات الکترونیکی در انعقاد قرارداد از جمله مهم ترین خصوصیات تجارت الکترونیک در ایران است. همچنین قرارداد الکترونیکی بالقوه جزو قراردادهای کتبی محسوب می شود وامضاء الکترونیکی نیز بعنوان محور اساسی اعتبار بیان اراده در معاملات الکترونیکی معتبر شناخته شده است. این امر اساسا می بایست در ضمن قواعد حقوق مدنی مقرر می شد که شامل جمیع معاملات الکترونیکی باشد. از طرفی خیلی از مسائل ماهوی و شکلی متعلق به قراردادهای مدنی نیز در حقیقت همتراز قراردادهای تجاری نیز در محیط الکترونیکی نیازمند بیان قواعد و مقررات شامل و کلی می باشد که تنظیم آن تحت عنوان قانون تجارت الکترونیکی موجب چندگانگی مفاهیم و محدودیت تطبیق قواعد قانونی نسبت به قراردادهای الکترونیکی خواهد شد.