اقدامات تامینی و تربیتی کودکان بزهکار در قوانین ایران و تاثیر حقوق بین الملل در آن

گاهی کودک یا نوجوان از سر کنجکاوی و ناآگاهانه و یا حتی آگاهانه و از روی ناچاری و فقر دست به کارهایی می زند که از منظر قانون جرم تلقی شده و برای او تبعات زیادی دارد طبق ماده 146 قانون مجازات اسلامی افراد نابالغ مسئولیت کیفری ندارند و سن بلوغ در دختران و پسران به ترتیب نه سال تمام قمری (یعنی 8 سال و نه ماه شمسی( و 15 سال تمام قمری)یعنی 14 سال و 7 ماه تمام شمسی) می باشد. دختران تا سن هشت سالگی و پسران تا 15 سالگی مبرا از مسئولیت هستند و متحمل هیچ مجازاتی نخواهند شد در سطح بین المللی نیز در کمیسیون های مختلف قوانینی پیرامون بزهکاری کودکان نابالغ مطرح شده است که . در این مقاله به اقداماتی که در راستای اصلاح، مجازات یا اقدام تربیتی که در این خصوص برای بازگرداندن این کودک یا نوجوان بزهکار پیش بینی شده است پرداخته می شود. اولین سئوال در رابطه با این بود که اقدامات تامینی و تربیتی اطفال و نوجوانان در قانون جزایی ایران تا چه میزان با معیارهای موجود در اسناد بین المللی مطابقت دارد؟ در زمینه بزهکاری اطفال و نوجوانان و به تبع آن اقدامات پیشگیرانه و دیگر حمایت های قانونی و ... اقدامات مهمی به ویژه از سوی سازمان ملل صورت گرفته است. سازمان ملل در این زمینه 9 سند مهم را تصویب کرده است. یکی از این اسناد تاثیرگذار مجموعه قواعد، حداقل سازمان ملل درباره تشکیلات و چگونگی دادرسی صغار مشهور به قواعد بیجینگ است. سند دیگر بین المللی عبارت است از اصول راهبردی سازمان ملل برای پیشگیری از جرایم اطفال تحت عنوان اصول ریاض# همچنین قواعد حداقل سازمان ملل برای حمایت از اطفال محروم از آزادی از دیگر اسناد مهم در این زمینه است. در نهایت یکی از مهم ترین اسناد سازمان ملل، پیمان معروف حقوق کودک است که در سال 1989 میلادی تدوین شده است.