آثار و محدودیت در عدم ایفای دین و تعهد در فقه و حقوق

تمرکز بر شناخت اصل مسئولیت ناشی از پیش بینی عدم انجام تعهد و ضرورت وجود آن است. اولاً بر اساس مبانی حقوقی و فقهی، اصل این مسئولیت را ثابت کرده و به این نتیجه رسیده ایم که اتخاذ اصل مسئولیت ناشی از پیش بینی عدم انجام تعهد، منافاتی ندارد. این اصول و نه ما معتقدیم مسئولیت ناشی از پیش بینی عدم انجام کار جایز است. ما احساس وظیفه می کنیم. سپس به این نتیجه رسیدیم که این مسئولیت در حوزه مسئولیت غیرقراردادی باید در قوانین داخلی به رسمیت شناخته شود. سپس قواعد ناشی از مفاد قرارداد بیع و قواعد ناشی از قوانین داخلی در مورد موضوع را بررسی کردیم، به ویژه قوانین خاص هر دو سیستم را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که مسئولیت ناشی از پیش‌بینی عدم انجام تعهد به موجب آن قوانین داخلی پذیرفته شده است، اما قوانین داخلی قوانین خاص خود را دارد که با مفاد قرارداد بیع سازگار نیست. پس از اثبات اصل مسئولیت و وضع قوانین قابل اجرا در هر دو سیستم، در نهایت به بررسی احتمالات و مصادیق جبران خسارات ناشی از پیش بینی عدم انجام تعهد پرداختیم.