جایگاه توافق در تعیین دادگاه صالح و قانون حاکم در دعاوی مالکیت فکری

اگر دعاوی پیرامون حقوق مالکیت فکری در بردارندة یک عنصر خارجی باشند، موضوع تعیین قانون حاکم و دادگاه صالح مطرح می شود. مهمترین سوالی که در این شرایط ممکن است در ذهن طرفین اختلاف ایجاد شود، این است که آیا میتوانند با توافق یکدیگر دادگاه صالح و قانون حاکم را تعیین و از گرفتار شدن در فرآیند پیچیده و مبهم تعیین این دو توسط دادگاه مَقر جلوگیری نمایند؟ حکومت آزادی اراده به عنوان یک اصل در تعیین دادگاه صالح و قانون حاکم در دعاوی مالکیت فکری پذیرفته شده و استثنائات اندک اند. طبق تمام اسناد بین المللیِ مورد بررسی توافقات انتخاب دادگاه صالح در مورد دعاوی موجود و آینده معتبر و جز در صورت تصری خلاف، موجد صلاحیت انحصاری است. توافق بر قواعدِ صلاحیت انحصاری حاکم نیست، اما در سایر موارد بر قواعد تعیین کنندة دادگاهِ صالح تفوّق دارد. اعتبار توافق ِ انتخاب قانون حاکم در خصوص قراردادهای انتقال حقوق مالکیت فکری، مورد اجماع و در خصوص مالکیت و نقض این حقوق، مورد تردید است. نظر غالب توافق پیرامون قانون حاکم بر مالکیت حقوق فکری را به لحاظ آمره بودنِ قواعد، غیرمعتبر و توافق پیرامون قانون حاکم بر نقض را نیز تنها پس از وقوع نقض، صحیح میداند.