بررسی وضعیت حقوقی نسب اطفال متولد از روش های نوین باروری در حقوق ایران با نگاه تطبیقی در حقوق یونان و ترکیه

یکی از روش های نوین در درمان ناباروری که امروزه بیش از سایر روش های کمک باروری مورد توجه قانونی و پزشکی قرار گرفته است، استفاده از رحم جایگزین است که امکان بچه دار شدن را برای زنانی که رحم مناسبی ندارند، فراهم می-کند. به هر دلیلی. از طریق لانه گزینی جنین بارور شده از اسپرم و تخمک زوجین در رحم زن دیگری (رحم جانشین) امکان پذیر می شود. هدف پژوهش حاضر پاسخ گویی به این سوال است که وضعیت حقوقی نسب اطفال متولد از روش های نوین باروری در حقوق ایران با نگاه تطبیقی در حقوق یونان و ترکیه چگونه است؟ که به صورت کتابخانه ای (اسنادی) و روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. نتایج نشان داد حقوق ایران کودک را منتسب به پدر و مادر ژنتیک (صاحب تخمک) و حقوق یونان هم مانند ایران پدر و مادر حکمی (پدر و مادر ژنتیک) والدین قانونی طفل محسوب می شود مگر آنکه اثبات گردد که مادر حامل، مادر ژنتیک است. اما در ترکیه کودک را منتسب به مادر فیزیولوژیک (نگهداری کننده) می-داند.