آثار متقابل حقوق بین الملل وحقوق داخلی درمورد وضعیت بیگانگان

هر کشور بر مبنای مناسبات و ضروریات خود ضوابط و قوانین مربوطه به ورود اتباع خارجی و بیگانگان را تنظیم می‌کند. در دنیای امروز پناهندگی و مهاجرت به کشورهای دیگر از مسائل چالش‌برانگیز بوده که با روش‌های مجاز و غیرمجاز و با عناوین و ضروریات متفاوت، صورت می‌گیرد. در فقه و حقوق ایران و حقوق بین‌المللی به مسئله پناهندگی و امور بیگانگان توجه شده است# بیگانه با ورود به قلمرو دولت‌های دیگر از حداقل حقوق پذیرفته شده آنها برخوردار خواهد شد که در کنوانسیون‌های مختلف و اعلامیه حقوق بشر بر آن تصریح شده است که هم اکنون بر روند انسانی شدن بیشتر و بهتر این حقوق توجه می‌شود. امروزه لازم است که دولت‌ها با انعطاف هر چه بیشتر در قوانین داخلی خود و اتخاذ رویکردهای بشر دوستانه و اخلاقی و پرهیز از تبعیض‌های ناروا زمینه بهبود وضعیت هرچه بهتر را برای بیگانگان که با عنوان پناهنده، آپاترید، آواره و یا هر اسمی از سرزمین خود خارج می‌شوند را فراهم نموده# از طرفی کنوانسیون‌های بین‌المللی و حامی حقوق بشر نیز با ایجاد ساز و کارهای لازم و قوانین جدید، متقابلاً این امور را سرعت بخشند.