مقایسه ضمانت اجرایی قوانین در ایران و اروپا

با توسعه روزافزون حقوق بین الملل در تمامی ابعاد خود، اصل لزوم حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی و توجه به شیوه‌های حقوقی آن، از دستاوردهای بزرگ جامعه بین المللی محسوب می‌شود. در این میان رجوع به دیوان‌های دادگستری موجود درسازمان های بین المللی، یکی از بهترین روش‌های حل و فصل این اختلافات می‌باشد. با گسترش قلمرو و صلاحیت این دادگاه‌ها درحقوق بین الملل که دیوان بین المللی دادگستری به عنوان رکن قضایی و اصلی سازمان ملل متحد در راس آن‌ها قرار دارد و ایجاد وارتقای حس اعتماد و اشتیاق در میان اعضای جامعه جهانی نسبت به حل و فصل نهایی اختلافات خود به طرق قضایی، بستری مناسب برای حفظ صلح و امنیت بین المللی بر مبنای حاکمیت قانون و تامین منافع یکایک تابعان اصلی این جامعه یعنی دولت هافراهم آمده است. در این میان با توجه به ماهیت نهادهای قضایی و الزام آور بودن آراء صادره، ضمانت اجرای این تصمیمات و نقش ارکان اجرایی سازمان مربوطه، حائز اهمیت می‌باشد. بر این اساس با توجه به بند ٢ ماده ٩٤ منشور، شورای امنیت ضامن اجرای آراءدیوان بین المللی دادگستری می‌باشد. همچنین در اتحادیه اروپا با ساختار شبه فدرالی و فراملی خود، به موجب بند ١ ماده ١٧ معاهده اتحادیه اروپا و ماده ٢٥٨ معاهده کارکرد این اتحادیه، کمیسیون اروپا ناظر بر اجرای آراء دیوان دادگستری اتحادیه اروپا می‌باشد.