وضعیت اجرای آرای داوری آنلاین در حقوق ایران و مقایسه تطبیقی آن با کشورهای اتحادیه اروپا

با گذشت زمان و پیچیده تر شدن روابط انسانی به ویژه در حل و فصل اختلافات تجاری دو یا چند جانبه، داوری نقش پر رنگ تری در حل و فصل اختلافات تجاری پیدا کرد. این مساله در سال های اخیر کاربرد بیشتری پیدا کرده و البته شیوه داوری نیز مسیر پر فراز و نشیبی داشته است. با وجود مزایای داوری، بعضا صدور رای و نتیجه آن زمان زیادی به طول می انجامد. هر چند که باز هم کوتاه تر از رسیدگی های قضایی می باشند. در این میان و با گسترش سریع فن آوری نوین دیجیتال می توان این روش حل و فصل را بسیار مناسب تر ارزیابی کرد. ورود اینترنت به حوزه داوری در حقیقت موجب افزایش مزایای داوری نسبت به دیگر شیوه های حل و فصل اختلافات بود. سهل الوصول و مناسب بودن، بالارفتن سرعت رسیدگی و کاهش هزینه ها در رسیدگی به اختلافات در شیوه داوری با بهره گیری از اینترنت و به عبارتی آنلاین شدن داوری نمود بیشتری یافت. هم ایران و هم کشور های اتحادیه اروپا عضو کنوانسیون شناسائی و اجرای احکام داوری خارجی ‌نیویورک 1958 می باشند# در صورتی که رای داوری آنلاین به عنوان رای خارجی شناسایی شود و شرایط کنوانسیون را داشته باشد طبق قواعد کنوانسیون قابلیت اجرایی در ایران و اتحادیه اروپا را دارد در مقابل اگر رای بعنوان رای خارجی شناسایی نشود# چنان چه شرایط مندرج در قوانین ایران یا اتحادیه اروپا را داشته باشد در این قلمرو ها قابلیت اجرایی شدن همانند آرا صادره از داوری های سنتی را دارد. ضمنا با توجه به این که موضوع سرعت پیشرفت تکنولوژی در ایران و اتحادیه اروپا به یک میزان نمی باشد هرچند در اصول کلی دارای شباهت های باشند اما در قواعد مربوط به تشریفات داروی آنلاین دارای تفاوت های اساسی هستند. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای تحریر شده است.