تبیین و تطبیق رفتار کودکان و حالات دیوانگان دراشعار سلیم تهرانی و کلیم کاشانی

سلیم تهرانی و کلیم کاشانی از شعرای نامدار سبک هندی- اصفهانی بوده که با نازک خیالی و مضمون پردازی و جهت دستیابی به معنی و مضمون جدید،ودراصطلاح شعرا و اهل ادب آن عصر « معنی بیگانه » پیوندهای شاعرانه ی بکری بین عناصر و پدیده های محیط اطراف و طبیعت پیرامون ایجاد می کند تا با تشبیهات تمثیلی( تشبیهات معقول به محسوس) ، از بدیهیات و امور واضح و محسوس، دریچه ای به دنیای مفاهیم دیرباب شاعرانه خود بگشاید. حالات و رفتارهای کودکان و دیوانگان، در این تشبیهات تمثیلی و مشابه سازی ها، نقش قابل توجهی ایفا می کند به گونه ای که حالات و رفتارهای کودکان نظیر : آرزو کردن ، بازی ، پستان مکیدن ، طفل و خوابیدن ، طفل و قناعت کردن و ... همچنین صفات دیوانگان نظیر کوچه و صحراگردی ، دوست داشتن ویرانه ، دیوانه و قبول نکردن نصیحت و پند و ... از مضامینی است که سلیم تهرانی و کلیم کاشانی همنوا با دیگر شعرای سبک هندی ، برای تبیین افکار و اندیشه ها و مفاهیم اخلاقی و تعلیمی و فلسفی بهره برده اند .