تبیین رفتارهای کودکان و حالات دیوانگان در دیوان صائب تبریزی

صائب تبریزی از شعرای نامدار سبک هندی- اصفهانی بوده که با نازک خیالی و مضمون پردازی و جهت دستیابی به معنی و مضمون جدید، پیوندهای شاعرانه ی بکری بین عناصر و پدیده های محیط اطراف و طبیعت پیرامون ایجاد می کند تا با تشبیهات تمثیلی(تشبیهات معقول به محسوس) ، از بدیهیات و امور واضح و محسوس، دریچه ای به دنیای مفاهیم دیرباب شاعرانه خود بگشاید. حالات و رفتارهای کودکان و دیوانگان، در این تشبیهات تمثیلی و مشابه سازی ها، نقش قابل توجهی ایفا می کند به گونه ای که حالات و رفتارهای کودکان ودیوانگان نظیر: سنگ انداختن ، طفل و دیوانه و مکتب (دبستان)،طفل و دیوانه و گریبان چاکی ، دیوانه و اطفال و صبح آدینه ، دیوانه و حلقه ی اطفال ، دیوانگی و راستی ، ترجیح جنون (دیوانگی) بر عقل (فرزانگی) از مضامینی است که صائب با تاسی از دیگر شعرای سبک هندی، برای تبیین افکار و اندیشه ها و مفاهیم اخلاقی و تعلیمی و فلسفی بهره گرفته است.