بررسی تطبیقی سفرقهرمان در گیل گمش وداستان جنگ مازندران و هفت خان رستم در شاهنامه با رویکرد نظری سفر نویسنده کریستوفر ووگلر

ادبیات تطبیقی با توجه به کارکرد بینارشته ای می تواند با بهره گیری از قابلیت های کهن الگوها و ارائة شواهد عینی، فارغ از محدودیت های زمانی و مکانی بر میراث مشترک ادبی، فرهنگی و قومی بشر صحه گذارد و به تحلیل آثار ادبی از خلال فرهنگ،تاریخ و جغرافیای اقوام مختلف جهان بپردازد .کهن الگوی سفر قهرمان یا سفر نویسندة کریستوفر ووگلر می تواند محکی منطقی برای پی بردن به اشتراکات فرهنگی و ساختاری آثار ادبی مختلف در میان آثارجهانی باشد.در این پژوهش رویکرد سفر نویسندة ووگلر در داستان کیکاووس ، نبردمازندران و هفت خوان رستم و افسانة سومری-بابلی گیل گمش بررسی شده است و همة مراحل دوازده گانه در دو اثر به ترتیب و گاه به صورت ادغامی و ترکیبی نمود پیدا کرده است .به گونه ای که مراحل مختلف سفر و حتی نوع آزمایش ها ،امتحان و دشمنان نیز گاهی مشترک بودند. ( دنیای عادی ،دعوت به ماجرا،رد دعوت ،ملاقات با استاد، عبور از نخستین آستانه، در پردة اول ، آزمون ها، متحدان، دشمنان راهیابی به ژرف ترین غار آزمایش در پردة دوم، ساختار پایانی داستان وبازگشت به اکسیر در هر دو اثر روند چرخشی را طی کرده است، همة این ها علاوه بر ناخودآگاه جمعی مشترک بشر و کهن الگوی سفرقهرمان ، مسائل برون متنی مشترکی را از جمله خاستگاه جغرافیایی و فرهنگی،مباحث و اطلاعات تاریخی را یادآور می شود.