نظم و نثر در ادبیات کودک و نوجوان

ادبیات کودک و نوجوان، گونه های متنوعی دارد؛ از داستان های مصور گرفته تا داستان های فانتزی که امروزه رایج ترین گونه ها در این حوزه است. در این میان، نظم و نثر دو عنصر کلیدی هستند که بخش گسترده ای از ادبیات کودک و نوجوان را می سازد و هر کدام به نوبه خود، جذابیت‌ها و کارکردهای منحصر به فردی دارند. اولین مطالعات در این زمینه در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم انجام شد. این مطالعات عمدتاً بر محتوای داستان‌ها و شعرهای کودکان تمرکز داشتند و به بررسی موضوعاتی مانند نقش جنسیت، نژاد و مذهب در این آثار می‌پرداختند. در دهه‌های 1960 و 1970، محققان به مطالعه جنبه‌های زبانی و شناختی نظم و نثر در ادبیات کودک و نوجوان علاقه‌مند شدند. برخی از یافته‌های کلیدی این تحقیقات این است که نظم و نثر می‌توانند به کودکان و نوجوانان در یادگیری زبان کمک کنند. مطالعات نشان داده‌اند که کودکانی که در معرض نظم و نثر قرار می‌گیرند، واژگان قوی‌تر و مهارت‌های زبانی بهتری دارند و همچنین می‌توانند به کودکان و نوجوانان در درک مفاهیم انتزاعی کمک کنند. مطالعات نشان داده‌اند که کودکانی که داستان‌ها و شعرهای پیچیده می‌خوانند، بهتر می‌توانند مفاهیم انتزاعی مانند زمان، فضا و علت و معلول را درک کنند. بهبود درک ما از نحوه یادگیری و رشد کودکان و نوجوانان، توسعه منابع بهتر برای کودکان و نوجوانان و حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان می توانند از ضروریات انجام تحقیق باشد.