تلفیق شعر و موسیقی در اشعار نظامی گنجوی

از اعصار گذشته تاکنون، موسیقی و ادبیات در فرهنگ ایرانی، پیوند قابل‌ملاحظه‌ای داشته‌اند؛ به‌طوری‌که مرزی بین آن دو نمی‌توان یافت. نقش موسیقی، داستان‎سرایی و انتقال حالات مختلفی از احساسات به مخاطب است. بزرگان ادب پارسی، توجه ویژه‌ای به موسیقی داشته‌اند و ابراز آن در اشعارشان بیانگر توجه ویژة آن‌ها به این مقوله است. نظامی از جمله شاعرانی است که به صراحت توجه به موسیقی را در اشعار خود نشان داده است. وی در اشعار خود از اصطلاحاتی استفاده کرده است که بیان‌کننده آلات، ابزار و بسیاری از واژه‌های مربوط به موسیقی است. همچنین در اشعار خود از صور خیال، داستان‌های موسیقیایی و استعاره‎‌هایی استفاده کرده است. مقاله حاضر به صورت توصیفی تحلیلی انجام گرفته‌است. اشعار به صورت فیش‌برداری جمع‌آوری شد، سپس به تجزیه و تحلیل پرداخته شد و هدف از آن بررسی اشعار نظامی و تلفیق آن با موسیقی است. از بررسی اشعار نظامی برداشت می‌شود که وی علاوه بر علم نظری، توانایی نواختن آلات موسیقی را نیز داشته است. به‌راستی‌که می‌توان نظامی را یکی از شاعران آشنا به تئوری موسیقی معرفی نمود.