نقش و کارکرد جادو در شکل بخشیدن به شخصیت ضد قهرمان در داستان امیر ارسلان نامدار با نگرش به نظریه ی مارسل موس

در بسیاری از قصه‌های عامه مواردی مثل جادو و طلسم دخالت دارد که شاید بتوان امروزه آن‌ها را به خرافات و عقاید بدوی انسان‌های گذشته تعبیرکرد اما باید در نظر داشت که در ورای این اعتقادات و اعمال به ظاهر خرافی، فلسفه و اندیشه‌ای نهان است. یکی از جلوه‌های عینی فرهنگ هر ملّت، همین داستان‌های روایی و فانتزی است که از بارزترین ویژگی آن‌ها استفاده از عناصر جادویی است. امیر ارسلان نامدار یکی از قصه های عامه است که در آن بیشتر ویژگی‌های قصه‌های عامه فارسی به ویژه جادو، بازتاب یافته است. در پژوهش حاضر، این رمان که نمونه موفق فانتزی حماسی ایرانی است، با نگرشی بر نظریه مارسل موس مورد بررسی قرار خواهد گرفت. دلیل انتخاب این اثر، مضامین خیر و شر و کسب هویت در این داستان است و استفاده زیادی که از عناصر جادو در این داستان شده است. پرسش اصلی این پژوهش این است که آیا جادو دارای نقش و کارکرد در شکل‌گیری شخصیت ضد قهرمان می‌باشد؟ پژوهش حاضر از نوع تحقیقات بنیادی است و با استفاده از روش تحلیل محتوا صورت گرفته است. در نهایت مقاله به این نتیجه می‌رسد که جادو دارای کارکرد مستقیم و موثر در شکل بخشیدن به شخصیت ضد قهرمان است و همچنین اهمیت جادو در شکل گیری شخصیت ضد قهرمان در اثر امیر ارسلان نامدار با توجه به نظریه مارسل موس مشهود است.