نگاهی کوتاه به چند واژه و اصطلاح کهن در زبان کردی(2)

زبان پدیده‌ای زنده و پویا است، چون در بستر زنده‌ی انسانی و ارتباطات آن حرکت می‌کند و همیشه درحال بازسازی خود است و بسته به رشد فکری و اجتماعی کاربران خود رشد می‌کند. بشر با زبان مخصوص خود بی‌صوت می‌اندیشد و با صوت اندیشه‌ی خود را به آن زبان انتقال می‌دهد. جدا از اهمیت بسیار زیادِ خود زبان به‌عنوان مهمترین عامل ارتباط بشری، هر زبان و گویشی به‌دلیل بازگویی فرهنگ و تاریخ شگرفی که خود و انسان‌های وابسته به آن پشت سر گذاشته‌اند اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. این پژوهش در ادامه‌ی پژوهش پیشین کوشیده است تا با روش کتابخانه‌ای و میدانی، ضمن بیان کوتاهی درباره‌ی پیشینه‌ی زبان فارسی و اشتراکات آن با زبان کُردی به معرفی و بررسی تعداد دیگری از واژگان و اصطلاحات مهجور فارسی که هنوز در کُردی زنده هستند بپردازد.