بررسی ویژگی های سبکی نثر منصور یاقوتی با تکیه بر داستان بلند پاجوش

منصور یاقوتی نویسنده کُرد کرمانشاهی، از نویسندگان نسل دوم غرب ایران است که در آثار خود نابسامانی های اجتماع را به تصویر کشیده است. فقر و فلاکت، بیکاری و ناهنجاری های اجتماعی محور اساسی نوشته های وی است. در این مقاله سبک نثر وی در داستان بلند پاجوش در سه سطح زبانی، ادبی و فکری بررسی شده است. روش تحقیق در این بررسی به صورت کتابخانه ای با مطالعه آثار یاقوتی و تمرکز و تدقیق بر داستان بلند پاجوش بوده و نتایج به صورت تحلیلی – توصیفی بیان گردیده است. زبان یاقوتی در این داستان زبانی ساده و دارای جملات کوتاه است. بسامد اسامی خاص محلی و نام اماکن در آن قابل توجه است. در سطح ادبی این داستان دارای زبانی ساده و نثری روان است و عناصر پیچیدۀ بلاغی در آن کمتر یافت می شود. دغدغه فکری نویسنده در این داستان بلند، فقر، بیکاری و ناهنجاری های اجتماعی است.

investigating the stylistic features of mansoor yaqouti's prose based on pajush's long story

mansour yaqouti is a kurdish writer from kermanshah, one of the second generation writers of western iran, who has portrayed the social unrest in his works. poverty and misery, unemployment and social anomalies are the main focus of his writings. in this article, his prose style in pajoosh s long story has been examined on three levels: linguistic, literary and intellectual. the research method in this study is in the form of a library by studying yaqouti s works and focusing and clarifying on pajoosh s long story, and the results have been expressed in an analytical-descriptive form. the yaqouti s language in this story is a simple language with short sentences. the frequency of specific local names and place names is significant. at the literary level, this story has a simple language and fluent prose, and complex rhetorical elements are rarely found in it. the intellectual concern of the author in this long story is poverty, unemployment and social anomalies.