بررسی و تحلیل عناصر داستان « مهمان مامان»، نوشتۀ هوشنگ مرادی کرمانی

یکی از موضوعات مهم در هر داستان، نگاه به فرهنگ و ویژگی های زندگی اجتماعی مردم می باشد و بسیاری از نویسندگان سعی کرده اند که در داستان های خود به موضوعاتی همانند توجه به خانواده و تعلیم مراتب اخلاقی به کودکان و نوجوانان بپردازند؛ به گونه ای که خوانندگان ضمن لذت بردن از داستان، از پیام نهفته در آن؛ یعنی، یاری رساندن و تقویت حس همدلی و دوست داشتن یکدیگر نیز بهره ببرند. در این مقاله سعی می شود با بررسی داستان مهمان مامان، ضمن بیان نکات اجتماعی داستان، آن را از دید عناصر داستانی بررسی کنیم. در مقالۀ حاضر پنج عنصر اصلی در« مهمان مامان» با استفاده از روش تحلیل توصیفی- تحلیلی و روش تحقیق اسنادی-کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که درونمایۀ اصلی داستان ، فقر و چگونگی زندگی افراد محروم ومتوسط جامعه ونحوه کنار آمدن با این مشکل است. نویسنده با بهره گیری مناسب از عناصر داستانی، توانسته است به خوبی پیام اصلی؛ یعنی، حس همدلی در زمان سختی را به خوانندگان منتقل کند. علیرغم توصیف ساده به طور ماهرانه ای به شخصیت های داستان پرداخته و گفتگوی میان آنها کل هسته داستان را شکل داده است. او با استفاده از لحنی آشنا و صمیمی، خوانندگان را ترغیب به خواندن داستان کرده است. بیان تصویری از مشخصه های سبک ساده و موثر کرمانی است.