شرق‌شناسی ادوارد سعید و مطالعه خود و دیگری در سووشون دانشور

منتقدان به‌اتفاق آرا شرق‌شناسی سعید را سنگ بنای قانون پسااستعماری می‌دانند. این اثر مشهور بود که منجر به تالیف کتابها و مطالب مرتبط دیگری شد. شرق‌شناسی نوعی سبک غربی در ارتباط با ایجاد بنیادهای سلطه و تجدیدساختار کردن و امریت و اقتدار است. شرق‌شناسی وابسته به بازنمایی خود یا غرب و دیگری یا مشرق زمین است که در آن خود ممتاز است و می تواند دیگری را منفعل، خاموش و ضعیف سازد. ادعای اصلی این مطالعه این است که غرب در حالی که شرق را چیزی متفاوت می‌داند، توانسته است بر مشرق زمین تسلط پیدا کند، بازآفرینی کند و اقتدار داشته باشد. اساس این مطالعه نظریه پسااستعماری است. اصطلاحات خود یا غرب و «دیگری یا شرق» به شدت با این ایده مرتبط هستند. غرب دائماً تحت کنترل است و برتر تلقی می شود، در حالی که شرق در مقابل آن پست و ضعیف نگریسته می شود. ادوارد سعید، شخصیت برجسته در حوزه پسااستعماری، خاطر نشان می‌کند که غرب و شرق همیشه حال نوعی نبرد هستند. قدرت‌های اروپایی خود را الگویی می‌دانند که دانش و قدرتی برای مدیریت و اداره جوامع شرقی و سایر جوامع دارند. اروپایی‌ها دیگران را به‌عنوان مردم یا جامعه‌ای در نظر می‌گیرند که می‌توانند زبان، ارزش‌ها و فرهنگ خود را شکل دهند و بر آن‌ها تحمیل کنند. سیمین دانشور به‌عنوان نویسنده و مترجم ایرانی، تاثیر استعمار بریتانیا بر زندگی قبیله‌ای شیراز در طول جنگ جهانی دوم را به‌وضوح در رمان سووشون به تصویر کشیده است. مطالعه این رمان در پرتو شرق‌شناسی سعید نشان‌دهنده جوامع و مردمی است که فرهنگ‌ها، مذاهب و اعتقادات مختلف توسط قدرت‌های سلطه‌گر بر آنها تحمیل‌شده است