تفکر علمی تطبیقی در ادبیات عرب و ادبیات فارسی

علم از مهم‌ترین سرچشمه‌های حقیقت است که ثمره‌اش زندگی آدمیان را راحت‌تر کرده و آنچه را پیش‌تر توضیح‌ناپذیر به‌نظر می‌رسید برای هاضمه‌ی خرد آدمیان معقول و خردپذیر کرده است. اگر علوم چنین بارآور بوده‌اند بی‌شک با‌آوری‌شان فراورده‌ی نوعی خاص از اندیشیدن و رویارویی با جهان است که با تفکر و مواجهه‌ی روزمره و سهل‌گیرانه و عوامانه تفاوت‌های ژرفی دارد. این‌ جستار ازلحاظ داشتن‌ رویکرد تطبیقی‌ در بررسی‌ سیر تحو ل تاریخی‌ انواع ادبی‌ فارسی‌ و عربی‌، متمایز است‌. قد ادبی در عصر ما قلمرو وسیعی یافته است. شیوه ها و روش های گوناگون و بسیاری که منتقدان و سخن سنجان مختلف در نقد آثار ادبی بکار برده اند و بکار میبرند، ناچار مباحث و مسایل تازه یی را در نقادی پیش آورده است. توسعه شگرف پاره یی علوم نیز هر روز بر روی منتقدان آفاق تازه یی میگشاید و بر آنها نکته های تازه یی کشف میکند در گذشته نقد ادبی غالبا جنبه صوری و فنی داشت و منتقد فقط شکل و ظاهر هر اثر را مورد نقد و مطالعه قرار میداد و سخن جز در باب لفظ و معنی و بلاغت و فصاحت آن نمی راند.