نقش گردشگری مسئولیت‌پذیر بر کیفیت زندگی مقاصد زیارتی در نواحی روستایی

در قرن حاضر در بسیاری از مناطق جهان، گسترش گردشگری باعث بهبود وضعیت مردم آن منطقه در ابعاد مختلف شده است. اما، برخی از مناطق گردشگری، هنوز با چالش‌های متعددی مواجه هستند و گسترش گردشگری نه تنها مسائل و مشکلات آن منطقه را حل نکرده و یا کاهش نداده بلکه باعث افزایش مشکلات به ویژه در روستاها شده و اثرات و پیامدهای نامطلوبی در ابعاد مختلف بر جای گذاشته است. یکی از راه‌های از بین بردن یا کاهش این پیامدها، افزایش احساس مسئولیت پذیری در گردشگران است که در دهه‌های اخیر علاقه و توجه بیشتری به آن نشان داده اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم روستاها از آثار مذهبی و تاریخی کشور بسیار چشمگیر می‌باشد. به طوری که بیش از 7 هزار زیارتگاه به صورت امامزاده و قدمگاه و درگاه و نیز کلیسا در نواحی روستایی واقع شده است. گردشگری هنگامی می‌تواند دارای بهترین تاثیر بر کیفیت زندگی روستاییان در مقاصد زیارتی داشته باشد که مبتنی بر رویکرد گردشگری مسئولیت‌پذیر به خصوص بعد اجتماعی و فرهنگی باشد. در واقع گردشگری مسئولیت پذیر رویکردی برای مدیریت گردشگری است که هدف از آن افزایش منافع اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و به حداقل رساندن اثرات منفی یک مقصد است. مقاله حاضر با هدف بررسی این موضوع می‌باشد. روش تحقیق اسنادی و مروری می‌باشد و درصدد شناسایی سازوکار تاثیر گردشگری مسئولیت‌پذیر در روستاهای دارای اماکن مقدسه و زیارتی می‌باشد.