طراحی اکولوژیکی حریم حضرت رضا(ع) در کلان شهر مشهد

وجود بارگاه حضرت ثامن(ع) در شهر مشهد، مهم ترین عامل جذب جمعیت و رونق فعالیت‏ها و پذیرش سالانه بیش از 30 میلیون زائر داخلی و خارجی، ضرورت اعمال طراحی پایدار بر مبنای نگرش اصول اکولوژیکی در حریم حرم آن را چندین برابر می‏کند. جذابیت اکولوژیکی دارای مزایای اقتصادی، سازگاری با محیط‏زیست، تامین آسایش و رفاه بیشتر برای افراد و البته افزایش حس زیبایی‏شناسی است. هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر طراحی اکولوژیکی حریم حضرت رضا (ع) در کلان‌شهر مشهد است. روش تحقیق کیفی به‌صورت اسنادی و میدانی است و مصاحبه با مسئولین و مدیران است و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با 12 نفر از متخصصین که به روش اشباع نظری انتخاب شدند مصاحبه به عمل آمد. همچنین بررسی اسناد طرح‌های فرادستی، جمع‌آوری اطلاعات با مشاهدات میدانی در منطقه مورد مطالعه بستر لازم را برای دسته‌بندی و تحلیل اطلاعات و تدوین این نوشته فراهم آورد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که رویکرد طراحی اکولوژیکی در حریم حضرت رضا (ع) کاهش آسیب بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است که شامل کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید، جلوگیری از ایجاد آلودگی صوتی و آلودگی هوا، کاهش هدر دادن انرژی در محیط، کاهش تولید مواد با تاثیرات نامطلوب بر سلامتی افراد، استفاده از مواد قابل بازیافت، حذف سموم از مواد، به حداقل رساندن ضایعات، کاهش هزینه،افزایش بهره‌وری، بهبود سلامت و بهداشت، استفاده درست‌تر و مناسب‌تر از مواد و مصالح، حفاظت از محیط‌زیست، و بهبود کیفیت زندگی و زیبایی شناختی، حفظ و استفاده از محیط طبیعی، حفظ و ذخیره انرژی در ساختمان و توجه به اکوسیستم ها و سیستم های طبیعی می باشد. بر این اساس پیشنهاداتی در جهت تحقق طراحی اکولوژیک مورد توجه قرار گرفته است.