مدل سازی ظرفیت های گردشگری ‏حوزه نفوذ گردشگری شهر مشهد ‏

صنعت گردشگری در میان بزرگ‌ترین صنایع جهان قرار دارد.‏‎ ‎‏ توسعه اقتصادی نیز به طور فزاینده‌ای با ‏توسعه ‏گردشگری و به ویژه حجم گردشگران ارتباط دارد بر این اساس ‏گردشگری ‏نقش مهمی در بسیاری از اقتصادهای منطقه‌ای ایفا می‌کند. لذا گردشگری به طور فزاینده‌ای ‏به ‏عنوان ناجی خصوصا در مناطق روستایی در نظر گرفته می‌شود و بسیاری از دولت‌ها پتانسیل این صنعت را در ‏پیشبرد ‏توسعه اقتصادی منطقه‌ای می‌شناسند. هدف از این پژوهش مدل سازی ظرفیت های گردشگری روستایی و یافتن ارتباط و همسویی بین ظرفیت های ‏گردشگری ‏روستایی با میزان جذب گردشگران در مناطق روستایی حوزه نفوذ گردشگری شهر مشهد به‌ عنوان منطقه ‏مورد مطالعه می باشد. تحقیق حاضر ‏از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف، از نوع تحقیق کاربردی است. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار ‏ ‏spss‏ و مدل تصمیم گیری چند معیاره ‏edas‏ استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد، مهمترین عامل موثر بر میزان جذب گردشگر را متغیر جاذبه های گردشگری ‏با شاخص هایی چون جاذبه های طبیعی روستا و حومه ی آن، جاذبه‌های تاریخی- فرهنگی روستا و حومه ی آن و ‏جاذبه‌های مذهبی روستا و ‏حومه ی آن ‏ ‏دارد و در مرتبه بعد نیز متغیر امکانات رفاهی روستای مقصد گردشگری با ‏شاخص ‏هایی چون تعداد واحد پذیرایی‏، تعداد واحد اقامتی و تعداد واحد تفریخی دارد.‏ همچنین نتایج مدل ایداس نشان داد که بالاترین توان ‏ظرفیت های گردشگری نیز متعلق به روستاهای پیوه ژن، دیز باد علیا و رادکان می باشد. در ادامه بررسی رابطه میزان جذب ‏گردشگر در روستاهای مورد مطالعه با مقدار ظرفیت گردشگری روستاهای نمونه حاصل مدل تصمیم گیری چند ‏معیارهedas ‎، با آماره پیرسون 0.544 نشان از وجود رابطه‌ای مستقیم با شدتی متوسط می‌باشد. ‏