بررسی نقش ارتباطات راهبردی (استراتژیک) بازاریابی در گردشگری زیارتی ایران

در پژوهش حاضر، گردشگری زیارتی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین اشکال گردشگری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. اگرچه اغلب این نوع گردشگری، به عنوان یک گردشگری در حاشیه در نظر گرفته می‌شود اما در واقع یکی از رایج ‎ترین اشکال گردشگری محسوب می‌شود. با توجه به بافت تاریخی ایران، تمام پیش نیازهای لازم برای استفاده از پتانسیل این نوع گردشگری در کشور ایجاد شده است. تعداد زیادی مقصد و مکان زیارتی وجود دارند که به دلیل ماهیت یا ارزش تاریخی و زیارتی خود مورد توجه بازدیدکنندگان داخلی و خارجی قرار گرفته‌اند. بازدیدکنندگان از سراسر جهان با قصد سفرهای زیارتی به این اماکن زیارتی در ایران رهسپار می‌شوند. با این حال، کمبودها در ارتباطات بازاریابی و زیرساخت‌ها در مناطق دیگر، مانع توسعه گردشگری زیارتی و مذهبی در ایران شده است. بدین منظور و برای تعیین وضعیت فعلی ارتباطات بازاریابی در گردشگری زیارتی، پرسشنامه‌ای طراحی شد. برای دستیابی به هدف پژوهش، دو فرضیه تدوین شد. از آنجایی که رابطه بین متغیر وابسته که یک متغیر فاصله‌ای است، مورد بررسی قرار بگیرد، از تحلیل واریانس تک عاملی (anova) استفاده شد. همگنی واریانس با استفاده از آزمون بارتلت و لوین، تایید شد. پیشنهاداتی برای توسعه استراتژی ارتباطات بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل، ارائه گردید.