توانمند سازی کودکان با رویکرد گردشگری مسئولانه

آموزش و یادگیری دو عنصر اصلی برای داشتن جامعه ای پایدار است.در این میان ، کودکان بالاترین پتانسیل را برای دریافت آموزش های موثر دارند. فضاهای گردشگری طراحی شده مناسب با ابعاد وجودی کودک نقش استادی مناسب را برای تجربه کردن و آموختن درس های بزرگ زندگی دارد. فضاهای دوستدار کودک بیشتر به دنبال فراهم کردن بستری مناسب در محیط های گردشگری به منظور سرگرمی و تفریح ، آموزش و پرورش ، رشد فکری و اجتماعی این افراد است. پژوهش حاضر درصدد مشارکت کودکان در گردشگری بصورت خانوادگی هست که چرا و چگونه این ذینفعان کوچک که نقش آنها نادیده گرفته شده به عنوان شهروندان فعال مشارکت داده شوند.از نظر اجتماعی ، در برخی فرهنگها نقش کودک ممکن است ' دیده شود' اما شنیده نشدن و عدم پذیرش یا به رسمیت شناختن حقوق کودک واقعیتی مهم و برجسته است و باید قبول کنیم که تحقیقات مربوط به کودکان معتبر و قابل توجه است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف توصیفی-تحلیلی می باشد.و از روش اسنادی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است. در نهایت با بررسی عمق پژوهش انجام شده و فرصتی که برای پژوهش حاضر مهیا گردید ، می توان فرض پژوهش و بررسی پژوهشهای انجام شده دریافت که نقش مسئولانه ، توانمند سازی و مشارکت کودکان که ذینفعان گردشگری در حال حاضر و گردشگران آینده این مرز و بوم هستند می تواند باعث ایجاد عزت نفس ، افزایش اعتماد به نفس و آموزش مهارت های فردی که در بزرگسالی آنها را به افرادی با تفکر خلاق و قدرتمند تبدیل می کند شود . کودکانی که در این جامعه بسان شالوده این سرزمین می مانند و در ارتقا سلامت روان و تصمیم گیری های آینده این سرزمین می توانند نقش مهمی ایفا کنند.