توسعه گردشگری زیارتی و مذهبی در ایران اسلامی

در سال‌های اخیر محققین به پژوهش‌های متعددی پرداخته‌اند و سعی کرده‌اند تا جایگاه زیارت در صنعت گردشگری و جهانگردی را توضیح دهند. از جمله افکاری که در نتیجه این تعمقات به وجود آمد، تعریف یک مقوله یکپارچه تحت عنوان گردشگری مذهبی بود. گردشگری از مهمترین فعالیتهای انسانی در دنیای معاصر است که همراه با به وجود آوردن تغییرات شگرف در سیمای زمین، اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، منش و روش زندگی انسانها را دگرگون ساخته است. بنابراین، می توان گفت که گردشگری همانند یک علم و فعالیت اقتصادی بسیار جدی برای رشد و پیشرفت خود نیاز به پژوهش و تدبر دارد. نخستین گام برای ارتقای گردشگری شناخت جاذبه های گردشگری است. در این پژوهش ما با گونه ای از گردشگری روبرو هستیم که گردشگری مذهبی نام دارد. امروزه گردشگری مذهبی با همه اجزا و گونه های مختلف، به سبب ویژگیهای ساختاری و کارکردی بارز خود توانسته در متن گردشگری جهانی جای گیرد به طوری که حوزه نفوذ آن سراسر جهان را فراگرفته است. در این پژوهش، ضمن پرداختن به مفاهیم زیارت، انواع گردشگری و به صورت خاص گردشگری زیارتی، به ارتیاط بین زیارت و گردشگری، آثار مثبت و منفی اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی گردشگری زیارتی، و همچنین راهکارهای توسعه گردشگری زیارتی پرداخته شده است.