شناسایی ظرفیت‌های ژئوتوریستی در جهت مدیریت و توسعه اقتصادی آن، مطالعه موردی شهر تبریز

ژئوتوریسم (زمین‌ گردشگری) به‌ عنوان یکی از زیرمجموعه‌های صنعت گردشگری، در سال‌های اخیر، بخش مهمی از فعالیت‌های گردشگری را در دنیا به خود اختصاص داده است. ژئو توریسم، شاخه جدیدی از گردشگری مسئولانه است که باهدف حفاظت از میراث زمین و همچنین ارتقای سطح زندگی جوامع میزبان و بومی، حفظ ارزش‌های فرهنگی و توسعه اقتصادی، بر استفاده از جاذبه‌های زمین‌شناختی و ژئومورفولوژیکی تاکید می‌کند. هدف از پژوهش شناسایی ظرفیت‌های ژئوتوریستی در جهت مدیریت و توسعه اقتصادی آن، مطالعه موردی شهر تبریز می‌باشد. روش پژوهش مروری از نوع مقایسه‌ای کتابخانه‌ای می‌باشد. نتایج حاصل نشان داد که ائل گلی دارای توانمندی ژئوتوریستی مناسب‌تری نسبت به کوه سهند برخوردار است؛ بنابراین نتیجه‌گیری می‌گردد منطقه ائل گلی دارای قابلیت‌های ژئوتوریستی منحصر به‌ فردی نسبت به کوه سهند را در شهر تبریز به خود اختصاص داده است. در نهایت پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آتی برای ارزیابی قابلیت‌های ژئوتوریستی مناطق مورد مطالعه از گویه‌ ها و مدل‌های جدید جهت ارزیابی و شناسایی مناطق مورد مطالعه استفاده گردد.