جهانی شدن و چالش‌های آن در حوزه فقر شهری، تدوین برنامه راهبردی برای کلانشهر تهران

فقر شهری یکی از پدیده‌های تاریخی است که ابعاد و پیامدهای آن در هزاره سوم شکل پیچیده و بغرنجی به خود گرفته است. بسیاری از محققان معتقدند که جهانی شدن آثار ماندگاری بر تعمیق فقر شهری دارد و بسیاری نیز جهانی شدن را عاملی برای کاهش فقر شهری می‌پندارند. بر همین اساس این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و به شیوه اسنادی و کتابخانه‌ای درصدد استخراج راهکارهای کاهش فقر شهری در فرایند جهانی شدن با تاکید بر کلانشهر تهران است. نتایج پژوهش بر اساس مدل کمی swot و qspm نشان می‌دهد که نقاط ضعف، قوت، فرصت و تهدید قابل توجهی پیش روی تهران در فرایند جهانی شدن وجود دارد که با برنامه‌ریزی مدبرانه و مبتکرانه می‌توان آثار و پیامدهای آن را در کاهش فقر شهری به کار بست. بر اساس مجموعه نمرات حاصل از مدل swot، موقعیت کلانشهر تهران محافظه‌کار می‌باشد یعنی کلانشهر تهران می‌تواند با استفاده از فرصت‌ها، موقعیت خود را بهبود بخشد. همچنین راهکارهای تدوین شده بر اساس مدل qspm اولویت‌بندی شدند که به ترتیب بهره‌گیری از پتانسیل‌های اقتصادی- اجتماعی کلانشهر تهران برای کاهش فقر شهری و افزایش اشتغال با امتیاز 9/6 و ارتقاء ظرفیت زیرساخت‌های شهری و توجه به ساختار و سازمان شهری با امتیاز 58/5 در اولویت قرار گرفته‌اند.