بررسی عوامل موثر بر استحکام خانواده ایرانی– اسلامی در سایه تنوع فرهنگ‌ها

کانون خانواده نهادی حیاتی است که به عنوان پل ارتباطی بین حوزه خصوصی و اجتماعی عمل می‌کند. این نظام نقش اساسی در انتقال باورهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر، که ریشه‌های عمیقی در ارزش‌های فرهنگی دارند، ایفا می‌کند. ماهیت پویای واحد خانواده در طول زمان دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است و در نتیجه شیوه‌های متنوعی برای زندگی مشترک در میان گروه‌های قومی و مناطق جغرافیایی مختلف ایجاد شده است. این تنوع منعکس کننده هنجارها و باورهای فرهنگی پیچیده و متنوعی نیز هست که ساختار خانواده را شکل می‌دهد. در حالی که خانواده‌ها بدون شک در شکل دادن به هنجارها و ارزش‌های فرهنگی نقش دارند، باید به خاطر داشت که فرهنگ نیز یک سازه ‌ایستا نیست و دستخوش تغییرات زیادی می‌شود و این تغییرات فرهنگی بر خانواده موثر است. در جامعه ایرانی اسلامی خانواده از جایگاه قابل احترامی برخوردار است و اهمیت آن از منظر فرهنگی مورد تاکید قرار می‌گیرد. عوامل اجتماعی و فرهنگی نقش بسزایی در ارتقای همبستگی و انسجام بین مردم و پرورش حس هویت جمعی در ایران دارند. بنابراین لازم است عوامل مختلفی که در تحکیم پیوندهای خانوادگی نقش دارند، بررسی شده تا ثبات و استحکام خانواده تضمین شود. از این رو، این پژوهش بر بررسی عوامل موثر بر استحکام خانواده ایرانی اسلامی با تاکید بر مولفه‌های فرهنگی برخاسته از آن مانند تعهد، صمیمیت جمع‌گرایی، سازگاری زناشویی، خودکنترلی و انعطاف‌پذیری متمرکز است و نشان می‌دهد این عوامل می‌تواند در ثبات و تداوم آن تاثیرگذار باشد.