بررسی انطباق گزاره‌های ژئوپلیتیکی سند الگو با موقعیت اقدام راهبردی ایران در سرآغاز قرن 15

هر کشوری برای حفظ بقا خود و ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان نیازمند داشتن یک استراتژی مدون مبتنی بر واقعیات است. تحقق‌پذیری هر سند سیاستی متضمن فهم محیط استراتژیک تدوین سند است. به گونه‌ای که با فهم محیط استراتژیک سند موقعیت اقدام راهبردی به عنوان عرصه اجرای سند بایستی متناسب با شرایط مورد امعان نظر قرار گیرد. این مقاله با نظر داشت اهمیت تطابق گزاره‌های ژئوپلیتیکی سند الگو با محیط استراتژیک آن با روشی توصیفی و تحلیلی و بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای و میدانی در پی بررسی میزان تطابق گزاره‌های ژئوپلیتیکی سند الگو با واقعیت‌های استراتژیک کشور در اوایل سده پانزدهم شمسی می‌باشد. در گام نخست وضعیت ژئوپلیتیکی کشور ایران در چهارچوب مهم‌ترین عوامل داخلی و خارجی در قالب چهار دسته نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات شامل ده گزاره ژئوپلیتیکی احصاء شده است. پس از اولویت‌بندی وضعیت ژئوپلیتیکی ایران به وسیله فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک در روش swot با توجه به امتیاز کسب شده استراتژی تدافعی برای ایران تعیین شد. از این رو، برای تدوین اقدامات راهبردی در وضعیت تدافعی سعی شده است با در نظر داشت پرهیز از تهدیدات و رفع ضعف‌های موجود کشور راهکارهای متناسب اولویت‌بندی شوند. در گام بعدی از تحقیق، مهم‌ترین گزاره‌های ژئوپلیتیکی سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت احصاء و با راهبردهای برگرفته از موقعیت ژئوپلیتیکی اقدام راهبردی به صورت تطبیقی مقایسه شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهد میزان انطباق اقدامات اساسی بلندمدت برای دستیابی به اهداف مندرج در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با راهبردهای های ارائه شده سه مورد انطباق زیاد، سه مورد انطباق متوسط، یک مورد انطباق کم و سه مورد عدم انطباق می‌باشد.