پیاده‌سازی نظام حکمرانی خوب؛ ضرورتی برای تحقق سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت

مقدمه: مسئله ناکارآمدی عملکردی یکی از مهم‌ترین چالش‌های ایران است که دستاوردهای ارزشمند جامعه را در حوزه‌های گوناگون تحت‌الشعاع قرار داده است. این پژوهش به دنبال تبیین نظریه حکمرانی خوب در راستای تحقق تدبیر پنجاه و دوم سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت یعنی تقویت اقتدار حاکمیتی و ارتقای نظام سیاسی و متناسب‌سازی ساختار اداری کشور با روش‌های جدید انجام گرفته است. چهارچوب نظری: حکمرانی خوب به عنوان مفهومی میان رشته‌ای در گذر از مفاهیم حاکمیت، حکومت و دولت نضج یافته و با تمرکز بر مشروعیت، شفافیت و پاسخگویی، به دنبال پیاده‌سازی هشت شاخص مشارکت، شفافیت، مسئولیت‌پذیری، اجماع‌سازی، عدالت و انصاف، حاکمیت قانون، کارایی و اثربخشی و حق اظهارنظر و پاسخگویی می‌باشد. روش: این پژوهش مبتنی بر منطق تحلیلی و توصیفی و به روش اسنادی و کتابخانه‌ای بر اساس ادبیات نظری در زمینه حکمرانی خوب صورت گرفته است.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان می‌دهند به ‌کارگیری مولفه‌های هشت‌گانه حکمرانی خوب، به عنوان راهکاری اساسی برای کاهش و رفع مسئله ناکارآمدی می‌تواند در تحقق تدابیر مندرج در سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت.نتیجه‌گیری: بر اساس آنچه گفته شد، امروزه پرداختن به مباحث حکمرانی خوب به عنوان نسخه نجات بخشی برای مدیریت نوین محسوب می‌شود و می‌تواند به پیشبرد اهداف کلان جمهوری اسلامی ایران کمک کند.