چالش‌های نظری در نگاه نخبگانی به امر به معروف و نهی از منکر و راه‌حل آن بر اساس سند الگو اسلامی- ایرانی پیشرفت

با اینکه فریضه امر به معروف و نهی از منکر در مقیاسی وسیع، از دیگر فرایض حتی از جهاد در راه خدا برتر معرفی شده است، هم در مقام اثبات و نظر و هم در مقام ثبوت و عمل، سخت مورد بی‌‌مهری واقع شده و آن‌گونه که باید، به آن توجه نشده است. از این‌رو، باید دید چه عامل یا عواملی این آسیب را به وجود آورده و شان و جایگاه این فریضه بزرگ الهی را تا این اندازه تنزل داده است؟ هر چند عوامل بسیاری وجود دارند که هر کدام سهمی در انزوای این فریضه به خود اختصاص داده‌اند، اما آنچه این تحقیق درصدد آن است، آسیب‌شناسی وضعیت موجود از نگاه نخبگان به این فریضه است. از این‌رو، این جستار که در پاسخ به فراخوان «سیزدهمین کنفرانس الگوی اسلامی- ‌ایرانی پیشرفت» سامان ‌یافته، نگاهی نقادانه دارد به چند مسئله و قواعد فقهی که هم چالش نظری و معرفتی تلقی می‌شوند و هم چالش فرهنگی. از این‌رو، نیازمند نقد، تجدیدنظر و تغییر نگرش نخبگانی در این مسائل است. این موارد که هم مسئله و هم یافته‌های این پژوهش می‌باشند، عبارت‌اند از:- چالش نظری نسبت به عینی یا کفایی بودن وجوب امر به معروف و نهی از منکر.- چالش نظری نسبت به چگونگی شرایط این فریضه به لحاظ شرط وجوب یا شرط وجود.- چالش نظری نسبت به تبیین نقش قدرت در احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر.- چالش نظری نسبت به روند سیر نزولی یا صعودی مراحل امر به معروف و نهی از منکر.