نقش حکمرانی خوب در سیاست‌گذاری ‌مدیریتی و توسعه‌ اقتصادی استان ‌اردبیل

نظریه‌ حاکمیت خوب محصول مشارکت سه نهاد دولت، بخش خصوصی و جامعه ‌مدنی است که باعث ایجاد جایگاه مستحکم نظام سیاسی در میان شهروندان‌ می‌شود. بر اساس نظریه‌ ‌نهادگرایی، ضعف ‌نهادها یکی ‌از دلایل توسعه‌نیافتگی در کشورها است. حکمرانی ‌خوب به ‌عنوان فرصتی برای افزایش رشد اقتصادی، امنیت اقتصادی و بهبود فضای‌ کسب ‌و کار می‌تواند نقش بسزایی در رسیدن‌ به اهداف توسعه‌ ‌پایدار ایفا کند. نتایج حاصل ‌از برآورد مدل نشان ‌می‌دهد که حکمرانی دارای تاثیرگذاری مثبت و معناداری‌ بر توسعه‌ ‌اقتصادی است. نحوه عملکرد دولت‌ها تاثیر مستقیمی بر شاخص‌های اصلی پیشرفت جوامع ‌دارد‌ و‌ آن‌گونه که ‌تجربه کشورهای توسعه ‌یافته نشان می‌دهد اگر سه نهاد فوق به ‌وظایف‌ ذاتی خود یعنی اقدام در چهارچوب سیاسی مشخص‌ و تولید ثروت و بسیج ‌عمومی برای مشارکت در ابعاد مختلف ‌بپردازند، شکوفایی ‌اقتصادی رخ خواهد داد. این‌‌‌ رویکرد در سیاست‌گذاری مسائل ‌داخلی غیرمتمرکز کشور چندان به ‌کار گرفته نشده ‌است. این ‌‌پژوهش، به ‌دنبال بررسی نقش حکمرانی‌ خوب بر نحوه سیاست‌گذاری در سطح استان‌ اردبیل و همچنین تاثیر آن‌ بر رشد اقتصادی استان و کشور می‌باشد. روش ‌جمع‌آوری در این ‌پژوهش استفاده‌ از منابع کتابخانه‌ای- ‌اسنادی و میدانی ‌است. نتایج حاصل ‌‌از تحقیق نشان‌ می‌دهد که بهبود شاخص‌های حکمرانی ‌خوب، مبارزه‌ با فساد و شفافیت و ایجاد روابط بین سه نهاد اصلی و مشارکت آنها در عرصه‌ اقتصادی و اجتماعی در سطح استان دارای تاثیرگذاری‌ مثبت‌ در فرایند سیاست‌گذاری ‌و توسعه ‌اقتصادی استان ‌است. این ‌مقاله، حکمرانی ‌خوب و سیاست‌گذاری در مدیریت سطح زیرسیستم استان ‌را به ‌عنوان متغیر مستقل و توسعه‌ ‌‌اقتصادی ‌را به ‌عنوان متغیر وابسته تحقیق در نظر گرفته است. سرانجام پیشنهاد می‌شود سیاست‌گذاران، فعالیت‌های انجام ‌شده برای ‌بهبود نحوه حکمرانی ‌را به‌ مثابه یک ‌سرمایه‌گذاری مفید تلقی کنند تا نتیجه آن بهبود رشد اقتصادی و افزایش ‌رفاه در سطح ‌استان شود.