سنجش اثر گذاری مدیریت کوانتومی بر چابکی منابع انسانی و آمادگی تغییر نگرش کارکنان

پارادایم کوانتومی در مدیریت از جمله روش‌های اثربخش مدیریتی است که مورد توجه بسیاری از اندیشمندان علم مدیریت قرار گرفته است. رهبران و مدیران عصر کنونی برای اینکه بتوانند سازمان را به نحوی اثر بخش هدایت کنند به روش ها و مهارت های جدیدتری نیازمند هستند. نظریه کوانتوم پارادایم جدیدی را پایه ریزی می کند که اساس آن پیچیده نگری، عدم قطعیت و کل نگری است. امروزه مدیران بر این نکته واقفند که تنها عنصر ثابت معادلات عصر حاضر تغییر است. بسیاری از رهبران دانسته اند که ثبات در سازمان ها، عقیده ای قدیمی و منسوخ است، مهارتهای سنتی مدیریت از قبیل برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، رهبری و نظارت در جهان شتاب انگیز، دائماً متغیر و بسیار پیچیده سازمان های قرن بیست و یکم ناکافی می نماید. علوم جدید مبتنی بر فیزیک کوانتوم و نظریه آشوب، پایه ای مفهومی برای مجموعه مهارتهای مدیریتی جدید، مجموعه مهارتهایی که مدیران را قادر می سازد که نه تنها تعارضی را از دیدگاه جدید بنگرند، بلکه به شیوه ای جدید به تعارض پاسخ دهند، فراهم آورده است. هر چند تغییر همواره با مقاومت ممکن است مواجه شود اما رسیدن به بهره وری و بهبود چابکی منابع انسانی میتواند از طریق حرکت به سوی تغییر با بکارگیری شیوه های نوین مدیریت از جمله مدیریت کوانتومی و تغییر طرز تفکر فردی و سازمانی صورت گیرد. بر این اساس در دنیای پر از تغییر امروزی باید روش های جدید مدیریتی را برای آمادگی تغییر کارکنان و بهبود چابکی منابع انسانی به کار گرفت.