تبیین ضرورت تدریس درس شیمی با جهت گیری الهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوع تدریس معلمان شیمی بر تقویت باورهای دینی و رفتارهای اخلاقی دانش آموزان می باشد. در این پژوهش از روش تحلیلی – توصیفی استفاده شده است؛ بر این اساس ابتدا به بررسی مفاهیم مطرح در پژوهش همچون علم دینی، نسبت علم دینی با سایر علوم و تاثیر متافیزیک و دین بر علوم تجربی پرداختیم. در ادامه ضمن تاکید بر رویکرد آیت الله جوادی آملی نسبت به علم دینی به ارائه پیش فرض‌های فلسفی آن مانند: توجه به مبدا فاعلی علم، ضرورت توجه به مبدا فاعلی و غائی معلوم، خلقت دیدن عالم طبیعت، آفرینش را نشانه‌هایی از قدرت و صفات خداوند دانستن، برای معلمان پرداختیم و به این مهم اشاره کردیم که معلمان شیمی ضمن پذیرفتن مبانی مذکور می تواند با استفاده از روش پیوند و گریز در تدریس شیمی عمل نماید که بر اساس آن معلم سعی می‌کند برای هر یک از مفاهیم علمی، مصادیق الهی بر اساس آموزه‌های اسلامی ذکر کند تا زمینه رشد و تقویت باورهای دینی و تقویت رفتار اخلاقی را در دانش آموزان فراهم کند.