بررسی مزایا و چالش های فناوری نوین در توسعه امور پرورشی

کودکان برای موفقیت آینده خود در مدرسه و بزرگسالی به مهارت‌های سواد دیجیتالی نیاز دارند و این مهارتها را با دسترسی زودهنگام به فناوری کسب می‌کنند. فقدان نظارت لازم و عدم کنترل این فناوری ها موجب می‌شود دانش‌آموز مهارت های اجتماعی منفی پیدا کند. صرف زمان بالای استفاده از ابزارهای فناوری، می‌تواند با شکست دانش آموز در ایجاد روابط مثبت و تحت‌تاثیر قرار گرفتن بهزیستی عمومی آنها از جمله رشد ذهنی و تمرکز همراه باشد. از طرفی، جوانانی که فاقد مهارت‌های دیجیتال هستند یا در مناطق دور افتاده زندگی می‌کنند و یا به زبان اقلیت صحبت می‌کنند، در استفاده از فرصت‌هایی که فناوری‌های دیجیتال می‌توانند فراهم کنند از سایرین عقب مانده‌اند؛ زیرا از مزایایی چون دسترسی به آموزش، امور پرورشی، مشاغل که می‌تواند به شکستن چرخه‌های فقر بین نسلی کمک کند و نیز دسترسی به اخبار و منابع اطلاعاتی که می‌تواند به حفظ سلامت، ایمنی و حقوق آنها کمک نماید محروم می باشند. اگرچه افسردگی، خودکشی، استرس، اضطراب و موضوعات مرتبط مانند قلدری از مشکلات عمدۀ استفاده از فناوری محسوب می شوند؛ لیکن تبادل سریع اطلاعات، توسعه مهارت های اساسی، پرورش مهارت های خاص، تشویق به عشق به یادگیری، پرورش سواد دیجیتال و دسترسی به منابع از مهمترین مزایای فناور‌های نوین در عرصه امور پرورشی به شمار می‌رود. این مقاله در کنار چالش و معایب فناوری در امور پرورشی به بررسی نقش ابزارهای فناوری در توسعه و ترویج فعالیت‌های پرورشی می‌پردازد.