کاربرد فن آوری های نوین در نظام تعلیم و تربیت و مشاوره

فناوری به عنوان یک رویکرد نوین، در نقش مکمل نظام آموزشی، بهبود کیفیت تدریس، تنوع بخشیدن به شیوه های تدریس، فراهم ساختن آموزش مستمر و خودکار، کوتاه نمودن زمان آموزش، کوتاه کردن دوره تحصیل، توجه به استعدادهای فردی، انفرادی کردن آموزش و مقابله با مشکلات آموزش جمعی عمل می کند. محیط آموزشی با سرعتی فزاینده با جهانی شدن، ورود به جامعه اطلاعاتی و گسترش شبکه ها و رسانه های ارتباط جمعی جهانی که نوعی تغییر و تحول محسوب می شود روبرو می باشد. شیوه های نوین ارتباطی به عنوان بخشی از فرایند آموزش و یادگیری در نظر گرفته شود به طوری که آشنایی با رایانه و شبکه جهانی اینترنت و یا شبکه های مجازی بر تعامل انسان ها و کیفیت زندگی آنان اثر می گذارد. این فن آوری ابزار خلق و انتقال دانایی و تصویرگر اجتماع آرمانی برخوردار از دانش یعنی جامعه دانایی محور بر شمرده می شود. در عصر کنونی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات باید جای خود را در نظام تعلیم و تربیت پیدا نماید و به عنوان یک اصل مهم، در برنامه ریزی آموزشی گنجانده شود. شیوه تعلیم و تربیت، در مدرسه ای که مبتنی بر فناوری اطلاعات است، تغییر می یابد و معلم به عنوان آموزش دهنده و دانش آموزان به عنوان یادگیرنده های صرف نخواهند بود؛ بلکه محتوای آموزشی به گونه ای طراحی و تدوین می شود که هر فرد با توجه به توانمندی هایی که دارد، بتواند از محتوای آموزشی بهره مند شود.