بررسی رابطه سلامت روانی ودانش فراشناخت اخلاقی (فرااخلاقی)با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان سلامت روانی و دانش فراشناخت اخلاقی (فرااخلاق) با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش‌آموزان دبیرستان شهر یاسوج بودند. برای انجام این پژوهش 200 دانش‌آموز به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه‌های سلامت روانی (گلدبرگ و هیلیر، 1979)، دانش فراشناخت اخلاقی (سوانسون و هیل، 1993)، استدلال اخلاقی (رست و همکاران، 1972) و رفتار اخلاقی (سوانسون و هیل، 1993) را تکمیل کردند. داده‌ها به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار spss-19 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که میان سلامت روانی با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی رابطه معنی‌داری نداشت. همچنین میان دانش فراشناخت اخلاقی با استدلال اخلاقی رابطه معنی‌داری نداشت، اما با رفتار اخلاقی رابطه مثبت و معنی‌داری داشت (0005p≤0/). از میان متغیرهای سلامت روان و فرااخلاق فقط فرااخلاق توانست حدود 7 درصد از تغییرات رفتار اخلاقی را پیش‌بینی کند. بنابراین برای افزایش رفتار اخلاقی باید به آموزش فرااخلاق در دانش‌آموزان اقدام کرد.