رابطه دین و معنویت با سلامت روانی دانشجو - معلمان دانشگاه فرهنگیان مازندران

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ‌ی دین و معنویت با سلامت روانی در دانشجو- معلمان دانشگاه فرهنگیان مازندران است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران می باشد. حجم نمونه شامل 180 دانشجو (90 دختر و 90 پسر) است که به روش نمونه‌ گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده اند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه های گرایش های معنوی و پرسشنامه‌ی سلامت عمومی استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t و همبستگی پیرسون r) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین باورهای دینی و معنویت با سلامت روانی رابطه معناداری وجود دارد. از سوی دیگر بین جنبه های مختلف فعالیت های مذهبی دانشجویان با افسردگی آن ها رابطه منفی وجود دارد. از یافته های دیگر این پژوهش رابطه ی منفی بین اضطراب و باورهای دینی و معنوی است. همچنین نتایج نشان داد که بین فعالیت های مذهبی - اجتماعی با افسردگی رابطه ی معناداری وجود دارد، بدین معنا که عبادات فردی و جمعی با شدت علایم افسردگی رابطه معکوس دارند. همچنین این پژوهش نشان داد که بین جنسیت و باورهای دینی و معنویت با سلامت روانی تفاوت معناداری وجود ندارد. همانگونه که بررسی‌های پیشین نیز نشان می‌دهد، وضعیت جنس افراد نمی تواند پیش بینی کننده‌ی باورهای دینی و معنوی باشد. نتیجه نهایی این که پایبندی به باورهای دینی و معنوی در اندیشه و عمل، می تواند ضامن سلامت وسعادت فرد و جامعه باشد.