نقش تربیتی علمای دینی در عصر غیبت

از آنجایی که هدف خداوند از خلقت انسان هدایت او بوده است. لوازم هدایت را در دنیا برای او محیا نموده، بنابر همین مسئله است که از خلقت اولین انسان‌ها تا کنون پیامبران الهی و پس از پیامبر خاتم، امامان یکی پس از دیگری برای هدایت انسان‌ها برگزیده شده‌اند. حتی خداوند در دوران غیبت کبری، نقض غرض نکرده؛ و راه هدایت را از طریق علمای دینی برای بشر فراهم نموده، منظور از علمای دینی آن دسته از دانشمندانی است که در غیبت کبری وظایف امامت را انجام داده و از اصول و ارزش‌ها و احکام دین اسلام پاسداری می‌نمایند. و وظیفه‌ی تربیت منتظران را در عصر غیبت کبری بر عهده دارند. و همین امر پرورش و وجود چنین عالمانی در میان انسان ها در دوران غیبت ضروری و پر اهمیت می‌سازد. این تحقیق به روش کتابخانه‌ای و با ماهیت توصیفی به بررسی نقش علماء در تربیت جامعه‌ی منتظر به صورت فردی که شامل ایمان به غیب و ظهور حجت و بهره بردن از حضرت حجت اشاره کرد.