ارزیابی نقش آموزش‌های زیست‌محیطی ngo ‌ها در توسعه پایدار: مطالعه موردی روستای گل‌کندی

بحران‌های زیست‌محیطی روزافزون یکی از عوامل تغییر پارادایم‌های سنتی توسعه به شمار می‌رود. با ظهور رویکرد توسعه پایدار، محیط‌زیست از ارکان اصلی توسعه محسوب شده و از اهمیت روزافزونی برخوردار است. بحران‌های فزاینده جهان کنونی به‌گونه‌ای است که دولت‌ها به‌تنهایی توان مقابله با آنها را نداشته و نهادهای مردمی می‌توانند نقش مهمی در این زمینه‌ایفا نمایند. نهادهای مردمی شرکای توسعه بوده و یکی از ابزارهای مهم این نهادها در نیل به توسعه پایدار، آموزش‌های زیست‌محیطی است. لذا هدف مقاله حاضر، مطالعه نقش آموزش‌های زیست‌محیطی نهادهای مردمی در توسعه‌پایدار در روستای گل‌کندی می‌باشد. این مطالعه به روش کیفی و مصاحبه گروهی متمرکز انجام‌شده و نتایج مطالعه گویای آن است که آموزش‌های زیست‌محیطی نهادها مردمی، عنصر مهمی در تحقق توسعه پایدار است اما فراگیری این آموزش‌ها کافی نمی‌باشد.