نقش آموزش محیط‌زیست در توسعه پایدار

آموزش محیط‌زیست یکی از مهم‌ترین اقدامات کشورها برای تغییر نگرش شهروندان است که از طریق افزایش آگاهی و دانش شهروندان و بهبود راﺑﻄﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ محیط‌زیست در نظام‌های اجتماعی-طبیعی پیاده‌سازی می‌شود. هدف این مطالعه بررسی نقش آموزش محیط‌زیست در دستیابی به توسعه پایدار در کشور ایران است. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی و اسنادی است که با اتکا به محتوای موجود در پایگاه داده‌ها به واکاوی اثرگذاری فرآیند پژوهش در توسعه پایدار پرداخته شده است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، آموزش ابزاری ضروری برای دستیابی به پایداری است که بایستی به روش‌های متنوع در جامعه اجرا شود. مردم در سراسر جهان می‌دانند که روند کنونی توسعه اقتصادی، پایدار نیست و افزایش آگاهی عمومی با آموزش محیط‌زیست به‌شرط تدوین برنامه‌ریزی توسعه در درازمدت، مطالعات صحیح و در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی کلید حرکت جامعه به سمت پایداری است. در ایران که ﻧﺴﻞ ﺟﻮان آن ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ در ﺻﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ را تشکیل می‌دهد، آﻣﻮزش می‌تواند ﺗﺄﺛﯿﺮ قابل‌توجهی در ﺗﻘﻮﯾﺖ فرهنگ زیست‌محیطی و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﻮﺳﻌﻪ پایدار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.