نقش آموزش سازمان‌ها در تعالی سبز با رویکرد بهره‌وری

امروزه برای تمامی سازمان‌های خرد تا کلان و همچنین افراد حقیقی و حقوقی آشکار است که عدم توجه به مولفه‌های پایداری حاصل از عملکردشان منجر به زیان‌های جبران‌ناپذیری در حیطه اعتبار سازمانی و شخصی آنها می‌شود. در سال‌های اخیر تا حدودی آگاهی عمومی نسبت به مشکلات محیط‌زیستی، ریشه‌ها و نقش فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی در بهبود یا تخریب بیشتر محیط‌زیست بالا رفته و جامعه خواستار پاسخگویی نهادهای ذی‌ربط می‌شود. همین امر باعث شده تا افراد، گروه‌ها و سازمان‌های مختلف برای بالا بردن اعتماد و مشارکت بیشتر کارکنان خود و همچنین رسیدگی به مسئولیت اجتماعی در قبال مسائل محیط‌زیستی، توجه بیشتری به محیط‌زیست نسبت به گذشته داشته باشند. منتها این نوع توجه نیاز به هدایت به سمت اولویت‌هایی دارد که از جنبه تبلیغاتی و رسانه‌ای صرف خارج‌شده و واقعاً توانایی حل و یا ایجاد زمینه‌های مناسب برای حل مشکلات محیط‌زیستی را از جنبه‌های فنی- مهندسی، انسانی و اجتماعی و حتی اقتصادی داشته باشد. «تعالی سبز» عبارتی است که نشان‌دهنده تعهد یک سازمان به پیشرفت با حداکثر مراقبت از صدمات به محیط‌زیست است. یکی از این راهکارهایی که در همین راستا جهان شناخته‌شده و امتحان شده است، بهره‌وری سبز است که در راستای افزایش بهره‌وری، به دامنه‌های وسیع‌تری از حوزه‌های مهندسی و فناورانه می‌پردازد. از بین انواع مولفه‌های موثر بر تعالی و بهره‌وری سبز، آموزش و فرهنگ زیست‌محیطی یک سازمان و تعهد به پایداری از اهمیت و اولویت ویژه‌ای برخوردار هستند که تلاش می‌شود در این مقاله راهکارهای موثر در این زمینه برای افراد و سازمان‌های همسو با رویکرد بهره‌وری ارائه شود.